Alessandro Mendini

Alessandro Mendini, geboren in 1931 in Milaan, speelt een grote rol in de ontwikkeling van het Italiaanse design.

Al een jaar na zijn studie architectuur in Milaan werd Mendini in 1960 partner van de Olivetti-Designer Marcello Nizzoli in de "Studio Nizzoli Associati".

Medini werd theoreticus van de Italiaanse avant-garde-ontwerper en pulser voor nieuwe tendensen door zijn werken als oprichter, redacteur en redacteur van de tijdschriften "Casabella" (1970-1976), "Modo" (opgericht in 1977) en "Domus" (1979-1985).

In 1973 was Mendini medeoprichter van de alternatieve designschool "Global Tools" en in 1978 een van de eerste leden van het legendarische atelier Alchimia, waarvoor hij de Sofa Kandissi en de tafel Ondoso (beide in 1979) ontwierp.

Samen met andere internationale ontwerpers ontwikkelde Mendini concepten van de Redesign en Banal Designs, waarbij dagelijks gereedschap in kleur en vorm wordt veranderd in nieuw, ironisch gereedschap. Vooral door deze ironische, meestal respectloze associatie met het moderne geloof in "goede smaak" en de vervreemding van historische meesters en designklassiekers biedt Mendini niet vaak vuursteen voor levendige discussies.

"Vandaag de dag bestaat de oorspronkelijke kwaliteit niet meer. De uitvinding van nieuwe vormen wordt uitgewisseld door de variaties in decoratie en oppervlakken. Het ontwerp is Re-Design. Ontwerpen is versieren".

De met versiering en ornamenten bedbewoners en vervreemdende objecten - exemplarisch gerealiseerd bij de Thonet- en Bauhaus-stoelen stuitten op onbegrip en harde kritiek van agenten van het functionalisme. Het doel van Mendinis is niet om de eendimensionale of functionele ontwerpstijl voor te stellen, maar om vragen te stellen naar zin en functie en daarmee de communicatie over design te ondersteunen.

Alessandro Mendini was en is nog steeds vele jaren werkzaam als Art Director en mentor voor Swatch en Alessi. Sinds 1989 bestuurt hij samen met zijn broer Francesco (tevens architect) het Atelier Mendini in Milaan, dat ook theoretische studies uitvoert en ook zeer succesvolle design- en architectuurtoepassingen realiseert. Naast de meer dan honderd interieurontworpen Swatch-Shops, winkels voor Alessi en Showrooms voor Bisazza, heeft Mendini vele toonaangevende design- en architectuur-objecten ontworpen.

Veel werken van Mendini zijn het door Alberto Alessi ontworpen Casa della Felicità (1983-1988), voor de Mendini Architecten zoals Aldo Rossi, Ettore Sottsass en Riccardo Dalisi met de voltooiing van respectievelijk op zich onpartijdige trajecten. Het museum in Groningen (1988-1994), waarin Mendini hetzelfde principe toepaste, ontwierp het entreegebied en voor de single, als gebouw op zich in een afgewerkte afscheiding van internationale bouwkunstenaars en ontwerpers als Coop Himmelblau, Michele de Lucchi en Philippe Starck. De Paradijse Toren in Hiroshima (1989, mit Yumiko Kabayashi), de Scuola del Mosaico in Spilimbergo en het sculpturale Steintor-Straßenbahnstation in de stad Hannover (1994).

Beroemde designobjecten van Mendinis zijn de onmiskenbare kurkentrekkerfiguren Anna G. (1994) en Alessandro M. (2003) voor Alessi, de fauteuil Poltrona di Proust en de fauteuil Vassilij (beide uit 1978 voor Alchimia, 1993 Reeditie bij Cappelini), de tafel Papilio voor Zanotta (1985), het filterkoffiezetapparaat Geo voor Alessi (2003) of de Sofa Kandissi en de tafel Ondoso (beide uit 1979 voor Alchimia).

Website van Alessandro Mendini