"Ik ben een populaire ontwerper, de huizen van mensen zijn mijn museum.
Daar vind je mijn tandenborstels, mijn stoelen, waarom zou ik ze in een museum tonen? Philippe Starck is een van de bekendste ontwerpers van onze tijd.
Er is waarschijnlijk geen plaats waar je een van zijn objecten niet kunt tegenkomen. Naast zijn talloze producten komt Philippe Starck als persoon vaak onder de aandacht van het publiek. De democratische ontwerpen van de sterontwerper zijn net zo provocerend, maatschappijkritisch en zelfkritisch als zijn uitspraken en boodschappen.
De Popster onder de ontwerpers
Al snel na zijn studie aan het einde van de jaren '60 veroorzaakte hij de aandacht met een reeks opgeblazen objecten. Daarna werkte hij twee jaar als art director voor modeontwerper Pierre Cardin en deed hij ervaring op met zijn eerste interieurprojecten voor bars, disco's en nachtclubs.
Aan het einde van de jaren 70 creëerde Starck zijn eerste meubelontwerpen, zoals de Mac Gee-plank (1979), die vandaag de dag nog steeds door het Italiaanse bedrijf Cerruti Italia wordt geproduceerd. Philippe Starck verwierf begin jaren '80 een zeer prominente naam toen hij het interieurontwerp van het Elysée Palace in Parijs overnam voor de Franse president Mitterrand. In 1984 werkte hij aan de inrichting van het prestigieuze Café Costes in Parijs en creëerde hij de beroemde Costes caféstoel met drie poten, vandaag de dag geproduceerd door Driade.
Andere merkfabrikanten breidden al snel hun assortiment uit met originele ontwerpen van Philippe Starck: tandenborstels, pasta en motorfietsen - Starck ontwierp een aantal producten voor verschillende gebieden van het leven. Aan het einde van de jaren '80 en begin jaren '90 creëerde Starck echte designiconen, waaronder de Juicy Salif citroenpers en de "Joe Cactus" asbak (beide 1990) voor Alessi, de Ará tafellamp voor Flos (1988) en de Lord Yo stoel voor Driade (1994).Niet in de laatste plaats door de manier waarop hij de aandacht op zichzelf en zijn producten vestigde, maar wie Philippe Starck ervan beschuldigt dat hij in zijn werk geen reflectie heeft, doet hem onrecht aan.
Website van Philippe Starck