Hoogwaardige bureaustoel met armleuningen van stalen buizen
De S 64 NDR bureaustoel van Marcel Breuer voor Thonet is een van de meest veelzijdige stalen buismeubelen. Hij past harmonieus in verschillende ontwerpconcepten: van een puristische, moderne inrichting tot een diverse mix van verschillende tijdperken en stijlen. De S 64 NDR bureaustoel met armleuningen is de bekendste klassieker in stalen buizen.
Het succes is gebaseerd op de geslaagde combinatie van traditie en innovatie: de jarenlange expertise van Thonet in de productie van gebogen houten meubelen met het karakteristieke Weense vlechtwerk wordt gecombineerd met het revolutionaire gebruik van stalen buizen. Terwijl de massief houten zitting en rugleuning met vlechtwerk traditie belichamen, symboliseert het frame het heden en de toekomst. Deze veelzijdigheid maakt het een van de best verkochte bureaustoelen tot nu toe.
Marcel Breuer
Marcel Breuer werd in 1902 geboren in Pécs, Hongarije. Nadat hij de kunstacademie had verlaten, studeerde hij van 1920 tot 1924 aan het Bauhaus in Weimar. Van 1925 tot 1928 was hij hoofd van de timmerwerkplaats van het Bauhaus, dat inmiddels naar Dessau was verhuisd. In die tijd werd hij sterk beïnvloed door het constructivisme en De Stijl en ontwikkelde hij enkele baanbrekende meubelontwerpen van stalen buizen.
In 1928 verhuisde Breuer naar Berlijn, waar hij voornamelijk werkzaam was op het gebied van interieurontwerp. Vanaf 1931 ondernam hij een reeks reizen voordat hij vanaf 1932 in Zwitserland aan verschillende aluminium meubelontwerpen werkte. In 1935 verhuisde Marcel Breuer naar Londen en werkte daar als architect.
In 1937 werd hij benoemd tot professor in de architectuur aan de Harvard University in Cambridge, Massachusetts, en later richtte hij samen met Walter Gropius een architectenbureau op. In 1946 richtte Breuer zijn eigen studio op in New York en realiseerde hij talrijke projecten in Europa en de VS.
Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste architecten en ontwerpers van het modernisme en stierf in New York op 1. juli 1981.